Pazar günü ligin en tecrübeli ve liderliğe oynayan ekibi Orduspor 1967 ile kendi evimizde oynadık.
Yenildik.. Hemde çok kötü yenildik..
Ama kıyamet kopmadı ki !
Niğde Belediyespor ‘un en büyük şansızlığı ligin başında bu ligin grubunda en iddialı iki takımları ile karşılaşmasıydı.
Yani Mardin ve Ordu nun takımları ile kendimizi kıyaslamak bu ortamda biraz normal değil gibi.
Puan tablosuna baktığınız da yenildiğimiz 2 takımdan Orduspor 1967, 6 puan ve 7 averajla lider durumumda.
Geçtiğimiz hafta deplasman da yenildiğimiz Mardin 1969 ise yine 6 puan ve 3 averajla 4. sırada.
Yani yenildiğimiz takımlar öyle ligin basit ve küçümsenecek takımları değil.
Niğdeli olup ta Niğde Belediyespor un iki maçta yenilmesine üzülmeyen sanırım yoktur.
Fakat bu iki maç gerçekten zor bir maç olarak zaten tahmin ediliyordu.
Şimdi gelelim bizim takımın durumuna.
Takım, açık konuşmak gerekirse bu hafta Orduspor 1967 maçında iyi değildi, hatta çok kötüydü.
Taraftar takımının hiçbir zaman yenilmesini istemez ve yenilmek taraftar için en büyük eziyettir. Taraftar hangi takımın taraftarı olursa olsun, kafasındaki tek hedef vardır o da şampiyonluk. Şampiyonluk için ne gerekir bizlerde, onlarda, takım yöneticileri de çok iyi bilirler.
Şampiyonluk mu 3. Ligde ki hedefimiz, yoksa ligden düşmemek mi ? biz takımımızı neye göre kurduk o hedefe ilerlemeliyiz.
İşin şakası şampiyonluğu kim istemez ki.
Yeniden 2. Lig, ve hatta ve hattaa.. aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa. Bu biraz hayale kaçtı sanırım ne dersiniz !
Kurgular neye göre yapıldı acaba derseniz, takımın oynadığı oyunda şampiyonluk kokusu şu an yok, geriye ikinci seçenek kalıyor o da ligden düşmemek..
Karşılaşmaya gelince..
Taraftarımızın karşılaşmanın ilk dakikalarından itibaren takımımıza ciddi bir seyirci desteği vardı. Bu etki ile ilk dakikalarda gerçekleşen atağımızda bir anda heyecanlandık.
Sağ taraftan yapılan ortayı bizim oyuncular adeta seyrettiler. Ve mutlak bir gol pozisyonu ancak bu kadar hoyratça harcanırdı. Ceza alanı içerisindeki bu fırsat gol ile sonuçlansa belki de tablo başka olacaktı. Orduspor 1967 kalesinde ilk dakikalarda gol görse belki de bu kadar farklı bir sonuç da olmayacaktı. Fakat takımda bir tecrübe eksikliği var ve bu ilk göze çarpan unsurlardan.
Takım yöneticileri de takımın nasıl bir takım olduğunu, eksikleri ve yapılması gerekenleri bizler kadar sanırım gözlemlemişlerdir.
Şimdi ligdeki takımların takım yapıları, takımların tecrübeli oyuncu sayısı başarının en büyük etkenlerinden. Edindiğimiz bilgiye göre Niğde Belediyespor kısıtlı bir bütçe ile bir takım oluşturdu. Rakipler ise bizim takımın değerinin çok katı paralar harcayıp takım oluşturmuşlar.
Bunu Orduspor 1967 de gördük. Takımın topa olan hâkimiyetleri, yaptıkları ani kotra ataklar ve yakaladıkları hemen hemen her fırsatı gole çevirmeleri ne kadar tecrübeli olduklarını açıkça gösterdi.
Evet.. Her şey bitmiş değil..
Önümüzde o kadar çok maç var ki..
Tabi ki bizlerden çok daha bu işleri bilenler vardır, onlarında görüşlerine her zaman saygı duyarız.
Fakat, takımın moralini şimdiden bozmaya, yandık bittik demeyi şimdiden söylemeye başlamamak lazım.
Önümüzdeki Pazar günü yine kendi evimizde bir başka rakibimiz olan Edirne Spor ile oynayacağız.
Yani üst üste iki takıma ev sahipliği yapıyoruz.
Evet.. Her şey bitmiş değil..
Hafta için takımın moral motivasyonu ve maça hazırlığının iyi olmasını ve en azından taraftara, bizlere Edirne Sporu yenerek bir galibiyetle lige devam etmenin zevkini yaşatmalarını arzu ediyoruz.
Selam ve Saygılarımla